Συμφωνώ με την παρατήρηση του Θανάση Μαχιά (email στη λίστα 6/7/2011) για την μεταφορά όλης της εξουσίας στους πρωτοβάθμιους. Η μεταφορά αυτή σημαίνει και υποεκπροσώπηση πρώην τμημάτων (νυν προγραμμάτων σπουδών ) αλλά και σχολών που δεν έχουν πολλούς πρωτοβάθμιους ή την μονοπώληση της εκπροσώπησης στα συμβούλια από δύο ή και έναν πρωτοβάθμιο του "τμήματος" ή της σχολής. Επομένως θα έπρεπε και οι αναπληρωτές ως μόνιμοι καθηγητές να είναι μέλη του συμβουλίου. Το άλλο ζήτημα που τίθεται είναι αν ο πρύτανης και ο κοσμήτορας θα εκλέγονται άμεσα απο τα μέλη ΔΕΠ (για τους φοιτητές και τους διοικητικούς δεν το συζητάω: όχι). Από άποψη "δημοκρατίας" φαίνεται σαν μία καλή λύση να ελέγεται από τα μέλη ΔΕΠ ωστόσο εδώ μπαίνει το θέμα του κομματισμού αλλά και της συναλλαγής, της εξάρτησης του πρύτανη και του κοσμήτορα από "άτυπες" ομάδες συμφερόντων που όλοι ξέρουμε ότι δημιουργούνται στα πανεπιστήμια και πελατειακών σχέσεων. Το ζήτημα θέλει συζήτηση Ισως ο κοσμήτορας να έπρεπε να εκλέγεται άπό τα μέλη ΔΕΠ αλλά όχι ο πρύτανης.. Πάντως γενικότερα το θέμα της "διοίκησης" συνδέεται με την αξιολόγηση/εξέλιξη των διδασκόντων. Δηλαδή πιστεύω ότι να διεκδικήσουμε και να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού την αποσύνδεση της αξιολόγησης/εξέλιξης των καθηγητών από την "εξουσία" της διοίκησης. Μέχρι τώρα ο φόβος των χαμηλότερων σε βαθμίδα καθηγητών απέναντι στους υψηλόβαθμους επέτρεπε την αυθαιρεσία των υψηλόβαθμων. Ειρήσθω εν παρόδω, για όσους κάνουν κριτική στο σημερινό νομοσχέδιο περί "ολιγαρχίας" θα τους έλεγα ότι μία άτυπη ολιγαρχία ("σοβιετικού τύπου" όπως λένε ο Γιάννης Α. και ο Λεωνίδας Κ.) υπήρχε ήδη στα πανεπιστήμια. Αρα, πρέπει να υποστηρίξουμε και να ενισχύσουμε τις διατάξεις του νομοσχεδίου που προβλέπουν πλειοψηφία εκλεκτόρων ή αξιολογητών έξω από το πανεπιστήμιο του υποψήφιου/αξιολογούμενου καθώς και εκείνη την διάταξη περί απαγόρευσης εκλογής διδάκτορος στο ίδιο του το πανεπιστήμιο. Τελειώνοντας θάθελα να πώ ότι πραγματικά εκπλήσομαι που σε καμία ανακοίνωση δεν είδα αυτοκριτική των πελατειακών σχέσεων που έχτιζε τόσα χρόνια η πανεπιστημιακή αριστερά μέσω "κολλητών" και "αυλών" σε αγαστή σύμπνοια με την "δεξιά" η οποία έχτιζε παρόμοια δίκτυα μέσω γόνων, συζύγων, εραστών/ερωμένων (βλ ιατρικές αλλά και όχι μόνον...).
Κώστας Γιαννακόπουλός