Καλημέρα,

Διακρίνω ορισμένες λανθασμένες πτυχές στη συζήτηση που γίνεται.
Πιστεύω ότι ΟΛΟΙ όσοι συμμετέχουμε στον τομέα (μέλη και φίλοι) αλλά και όλοι όσοι συμμετέχουμε στη ΔΗΜΑΡ (μέλη και φίλοι) έχουμε έναν πρώτιστο κοινό σκοπό: Να βοηθήσουμε με τις μικρές μας δυνάμεις αυτό τον τόπο (συγνώμη για το βαρύγδουπο στη έκφρασης).
Αυτό στην περίπτωση του νόμου μεταφράζεται, κατά την γνώμη μου, με έναν και μόνο τρόπο: Αν καταφέρουμε και διορθώσουμε (σύμφωνα με τις απόψεις μας – σωστές ή λανθασμένες) έστω και ένα άρθρο του νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ, έχουμε επιτελέσει το χρέος μας. Και πιστεύω ότι έχουμε όλες τις προϋποθέσεις για να το κάνουμε.
Ο πρώτιστος λοιπόν ρόλος μας, πιστεύω ότι είναι αυτός. Τώρα το πώς θα ωφεληθεί καλύτερα η ΔΗΜΑΡ, με το αν υποστηρίξει ή όχι τον νόμο, είναι κατά την γνώμη μου το δευτερεύον θέμα (για μένα ίσως και τεταρτεύον). Ως εκ τούτου διαφωνώ με την επικέντρωση της συζήτησης στο αν πρέπει να στηρίξουμε ή όχι τον νόμο.
Για τον λόγο αυτό, η αυθόρμητη στάση μου είναι να δίνω ιδιαίτερη προσοχή σε όσους βλέπουν λάθη και κάνουν κριτική στον νόμο (ακόμα και αν είναι ακραία ή συντεχνιακή). Από εκεί θα αντλήσουμε σκέψεις και προτάσεις για την βελτίωσης του νόμου. Και καταλαβαίνω λιγότερο όσους εστιάζουν την συζήτηση στο πόσο θα ωφεληθεί η ΔΗΜΑΡ αν στηρίξει τον νόμο.
Για τους παραπάνω όμως λόγους, δεν νομίζω ότι η συζήτηση πρέπει να γίνει με γενικόλογες διατυπώσεις και αντιρρήσεις μόνο (και με αυτές αλλά όχι μόνο), αλλά και με συγκεκριμένες προτάσεις και διατυπώσεις. Στις συγκεκριμένες διατυπώσεις αλλαγών και βελτιώσεων κρίνεται πιστεύω η πραγματική συνεισφορά μας και θα πρέπει να μας απασχολήσει όλους (αφού έχουμε συμφωνήσει ότι ο νόμος είναι βάση για συζήτηση). Και αυτό, νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει επειγόντως.
Ίσως βιάζομαι, αλλά για τον λόγο αυτό πήρα το θάρρος, αν και πολύ «αναρμόδιος», και στελνω ένα κείμενο με συγκεκριμένες προτάσεις για αλλαγές επί του νόμου για όσους ενδιαφέρονται. Ελπίζω κάπου να βοηθήσει...
Στο attached file είναι κατ’ άρθρο αλλαγές προσπαθώντας να αποτυπώσω (στα γρήγορα και με προφανή λάθη) τις δικές μου σκέψεις, αλλά και προτάσεις έχουν γίνει κυρίως από τον Κώστα Γιαννακόπουλο, τον Βαγγέλη Πάσχο, που ήταν περισσότερο συγκεκριμένοι καθώς και την συζήτηση που είχαμε στον τομέα.
Θα ήθελα να διευκρινίσω 2-3 πράγματα
1.Προφανώς δεν εκφράζουν τις απόψεις μου 100%.
2.Προσπάθησα να διατηρήσω ένα μέρος τουλάχιστον της λογικής του Υπουργείου (άσχετα αν διαφωνώ) σε έναν κατά την γνώμη μου θεμιτό συμβιβασμό, για να αποφύγω τα χειρότερα.
3.Είμαι της άποψης ότι όταν διαπραγματεύεσαι πρέπει πάντα να έχεις και κάποια περιθώρια υποχώρησης και προσπάθησα να ενσωματώσω μια τέτοια λογική.
4.Προφανώς δεν γνωρίζω τις λειτουργικές λεπτομέρειες των ΑΕΙ και αυτοσχεδιάζω, αλλά θα υπάρχουν μέσα «χοντρές πατάτες»
5.Δεν έχω συμπεριλάβει πιθανές αναγκαίες μεταβολές αρμοδιοτήτων π.χ μέσω ελέγχου ή ισχυροποίηση του το ένα οργάνου έναντι του άλλου ... γιατί δεν γνωρίζω...
6.Δεν περιέχονται στις αλλαγές καθόλου θέματα «αποσαφήνισης» του ενιαίου χώρου που θεωρώ σημαντικές και που επεξεργάζεται η ΕΕΕ.
7.Προφανώς έχω παραλείψει θέματα και πολλά από όσα αναφέρουν ο Βαγγέλης και ο Κώστας λόγω προσωπικής αδυναμίας να τα κωδικοποιήσω.

Μερικές παρατηρήσεις

1. Πράγματι το άν στηρίξουμε (ψηφίσουμε) το ν.σ. είναι μικρότερης σημασίας από το έχουμε πρόθεση να μπούμε στην διαδικασία αντιπροτάσεων, βελτίωσης δηλαδή του νόμου. Αυτό μας πηγαίνει στο περίφημο δίλλημα αν απότελεί βάση συζήτησης ή όχι. Αν θα απαιτήσουμε να μην κατατεθεί ( ή να αποσυρθεί ) και όλα τα όμορφα συνδικαλιστικά κόλπα ή θα μπούμε στην συζήτηση.

2. Σε ότι αφορά στην Δ.Α. όλοι συμφωνούμε ότι προσπαθούμε να χτίσουμε ένα κόμμα που θα εργάζεται για την κοινωνία και όχι για τον εαυτό του. Πως υλοποιείται αυτό; Όχι πάντως με την υπαγωγή μας στον μπλοκ του όχι σε όλα διότι ο λαός ακούει ΠΑΣΟΚ βάζει σπυριά. Όπωσδήποτε χρειάζεται προσοχή και ευέλικτη επικοινωνιακή πολιτική για να πας κόντρα στο ρεύμα και να μη σε πάρει ο διάολος.

3. Σχετικά με τις προτάσεις για το συμβούλιο. Διαβλέπω στην πρόταση για αύξηση του αριθμού των μελών του μαι λογική "να χωρέσουν όλοι" οι εκπρόσωποι των σχολών ( κάτι που προβλέπεται στην σύνθεση της συγκλήτου). Μου φαίνεται ότι θα είναι ( ο μεγάλος αριθμός) πρόβλημα στην λειτουργία και ότι η αντιπροσωπευτική του σύνθεση θα μειώσει την συνεκτικότητα του οργάνου και την επιτελική του δυνατότητα.

4. Σχετικά με τον πρύτανη. Η εκλογή του από το συμβούλιο, η μικρότερη θητεία ( 3 χρ.) από αυτή του συμβουλίου ( 4 χρ.) μειώνουν την παντοδυναμία του μονοπρόσωπου οργάνου και τον φέρνουν σε μια θέση εκτελεστικού διευθυντή. Αν συμφωνούμε με την λογική αυτή πρέπει να βρούμε άλλες φόρμουλες για τον κίνδυνο ακυβερνησίας και όχι την άμεση εκλογή που μεταφέρει ισχύ στο μονοπρόσωπο όργανο εις βάρος του συμβουλίου. Πως θα μπορεί για πράδειγμα το συμβούλιο να παύσει τον πρύτανη όταν αυτός έχει εκλεγεί από άλλο ευρύτερο σώμα;

Συμφωνώ με την παρατήρηση του Γιάννη Μιχαλόπουλου στην πρόταση του Θανάση Μαχιά για τον μεγάλο αριθμό των μελών του Συμβουλίου. Συμφωνώ όμως με την πρόταση του Θ.Μ. για τον περιορισμό των μελών του Συμβουλίου αντιπροσώπων από κάθε Σχολή. Οσον αφορά το θέμα της εκλογής του Πρύτανη και του Κοσμήτορα θεωρώ ότι μπορούμε να σκεφτούμε δύο εναλλακτικές λύσεις : είτε άμεση εκλογή του Κοσμήτορα (και στην περίπτωση του Πρύτανη μόνο 2η άμεση εκλογή μετά από την τυχόν αποτυχούσα του Συμβουλίου)είτε έλεγχο και δυνατότητα απόφασης παύσης με αιτιολογημένη απόφαση τόσο του Πρύτανη (από το Συμβούλιο ή και την Σύγκλητο) όσο και του Κοσμήτορα (από αυξημένη πλειοψηφία της συνέλευσης της σχολής) για πλημμελή άσκηση καθηκόντων.
Επίσης στο άρθρο 26 περί επιτροπών επιλογής των μελών ΔΕΠ την πρόταση να αντικατασταθεί ο ορισμός από τον κοσμήτορα, ύστερα από διαβούλευση με μέλη της σχολής, των τακτικών και αναπληρωματικών μελών της επιτροπής με κλήρωση. Ετσι, διασφαλίζεται η μη επέμβαση του κοσμήτορα στην διαδικασία εξέλιξης/επιλογής των μελών ΔΕΠ. Τέλος, συμφωνώ με τον Βαγγέλη Πάσχο για την συμμετοχή των επίκουρων στις επιτροπές εκλογής επίκουρων καθηγητών.
Κώστας Γιαννακόπουλος

Η πλήρης συµµετοχή στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Εκπαίδευσης
και Έρευνας οφείλει να αποτελεί στόχευση οποιασδήποτε µεταρρυθµιστικής προσπάθειας στα
ελληνικά ΑΕΙ.
Με αυτό το δεδοµένο, το προσχέδιο νόµου που κατέθεσε η
κυβέρνηση κινείται στη σωστή κατεύθυνση.
Κατά τη γνώµη µου, το κυρίαρχο πρόβληµα του νόµου είναι η
συγκέντρωση όλων των εξουσιών στην βαθµίδα των καθηγητών πρώτης βαθµίδας και πρέπει να αλλάξει
σε όλα τα όργανα διοίκησης.

Προτάσεις
1. Στα αρχικά 7 µέλη του συµβουλίου του ιδρύµατος να
εκλέγονται 3 Καθηγητές, 3 Αναπληρωτές και 1 Επίκουρος

2. Στα 7 εξωτερικά µέλη να αποκλείεται η συµµετοχή Mητροπολιτών και κάθε είδους θρησκευτικών ηγετών

3. Ο Κοσµήτορας να µπορεί να είναι και Αναπληρωτής Καθηγητής

4. Οι διευθυντές των προγραµµάτων σπουδών να µπορούν να
είναι και Επίκουροι Καθηγητές

5. Οι διαδικασίες εξέλιξης των καθηγητών (Β και Α βαθµίδας)
να είναι κλειστές εκτός βεβαίως της εισαγωγικής βαθµίδας

6. Όσοι καθηγητές εκλέγονται έχοντας θέση στο εξωτερικό θα
πρέπει να παραιτούνται µόλις διορίζονται στο ελληνικό ΑΕΙ και να δεσµεύονται µακροπρόθεσµα για την παραγωγή διδακτικού και ερευνητικού έργου σύµφωνα µε τις προτεραιότητες του Τµήµατος στο οποίο εντάσσονται

7. Κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής άδειας, τα µέλη ∆ΕΠ θα
πρέπει να λαµβάνουν το διπλάσιο του µισθού τους εάν είναι στο εξωτερικό και το µισθό τους εάν είναι στο εσωτερικό (όπως ισχύει σήµερα)

8. Η µισθοδοσία των µελών ∆ΕΠ θα πρέπει να εναρµονιστεί µε
τον Ευρωπαϊκό µέσον όρο.

9. Στις 7µελείς επιτροπές κρίσης των µελών ∆ΕΠ να συµµετέχουν
µέλη ∆ΕΠ και ερευνητές από τη βαθµίδα που κρίνεται και πάνω (δηλ. να συµµετέχουν και οι επίκουροι σε κρίσεις επικούρων και αντίστοιχα οι ερευνητές)

10. Τα µέλη ∆ΕΠ ή ερευνητές από το εξωτερικό αρκεί να είναι
δύο και βέβαια να προβλέπεται το αντίστοιχο ποσό από τον Τακτικό Προϋπολογισµό για την πρόσκλησή τους. Η τηλεδιάσκεψη
µπορεί να χρησιµοποιείται, αλλά θα πρέπει να αποφεύγεται

11. Η συγκρότηση των Μητρώων Αξιολογητών ανά γνωστικό
αντικείµενο, πρέπει να αποφασίζεται εξ ολοκλήρου από τη Συνέλευση του κάθε προγράµµατος σπουδών
και όχι από την Κοσµητεία. Η επιλογή της εκάστοτε επταµελούς επιτροπής πρέπει να γίνεται µε κλήρωση από το µητρώο.

12. Τα υποχρεωτικά µαθήµατα δεν είναι απαραίτητα στα
προγράµµατα διδακτορικών σπουδών.

13. Η τελική αξιολόγηση και κρίση της διατριβής να γίνεται
από 5µελή επιτροπή, η οποία θα αποτελείται από την 3µελή και 2 εξωτερικούς κριτές (από την Ελλάδα ή το εξωτερικό). Στις φυσικές επιστήµες θα µπορούσε να θεωρηθεί υποχρεωτική η συµµετοχή τουλάχιστον ενός από τα µέλη της εξεταστικής επιτροπής από χώρα του εξωτερικού.
Για τη διαδικασία της υποστήριξης θα πρέπει να προβλέπονται τα σχετικά κονδύλια και να αποκλείεται η τηλεδιάσκεψη.

Κούλης Γιαννουκάκος

Συμφωνώ με τις προτάσεις του Κούλη εκτός από 2:
πιστεύω ότι κατά κανόνα ένας επίκουρος δεν μπορεί να είναι διευθυντής προγράμματος σπουδών διότι δεν έχει την απαιτούμενη εμπειρία και δεύτερον,
πιστεύω ότι η τριμελής συμβουλευτική επιτροπή δεν πρέπει να συμμετέχει στην τελική εξέταση του υποψήφιου διδάκτορα για λόγους συναλλαγής στους οποίους αναφέρθηκα σε προηγούμενο μέιλ μου. Ωστόσο θα μπορούσε να κάνει μία εισήγηση στα
2 ή και 3 μέλη της "τελικής" εξεταστικής. Ιδιαίτερα συμφωνώ για το θέμα της αμοιβής κατα την διάρκεια της επιστημονικής άδειας. Η ισχύουσα διάταξη του
σχεδίου είναι απαράδεκτη αφου ακυρώνει την "επιστημονική άδεια¨" και την δυνατότητα να δουλέψει κατά την διάρκειά της ο πανεπιστημιακός. Επίσης, συμφωνώ ιδιαίτερα, όπως έγραψα σχετικά στο forum, με την πρόταση για την επιτροπή
επιλογής και την κλήρωση.
Εν κατακλείδι, μπορούμε να κάνουμε αρκετές
συγκεκριμένες βελτιωτικές αλλαγές στο σχέδιο νόμου και να μην το απορρίπτουμε
άμεσα ή εμμεσα με γενικόλογα και υπερβολικά αρνητικά
"σχόλια".
Κώστας Γιαννακόπουλος

1. Όργανα διοίκησης

ΝΑΙ στο Συμβούλιο με εξωτερικά μέλη. Οι προτάσεις του Α.
Μαχιά για αύξηση του αριθμού, εκπροσώπηση όλων των σχολών, και συμμετοχή και
των αναπληρωτών καθηγητών με βρίσκουν σύμφωνη. Ίσως όχι και των επίκουρων
(πρόταση Γιαννουκάκου).

ΛΕΥΚΟ για την εκλογή του πρύτανη από το συμβούλιο

Το προσχέδιο μοιάζει να θέλει να δημιουργήσει κάποιο
αντίβαρο δίνοντας στη Σύγκλητο τη δυνατότητα να «αποκλείσει δικαιολογημένα έως
2 υποψηφιότητες» (άρθρο 8 παρ. 15), αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι αυτό θα
λειτουργήσει προς τη σωστή κατεύθυνση. Σε μια πιο «δημοκρατική» εκδοχή, το
συμβούλιο και/ή η Σύγκλητος θα μπορούσαν να ελέγχουν και επιλέγουν τις
υποψηφιότητες με κάποια προσδιορισμένα κριτήρια (ενδεχομένως έτσι να
αποκλείονταν οι περιπτώσεις Πελεγρίνη ή Μπαγιάτη…), και η τελική επιλογή να
γινόταν με καθολική ψηφοφορία ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΔΕΠ (εννοείται ότι δεν συζητώ για
φοιτητές ούτε διοικητικούς υπαλλήλους)

Βρίσκω επίσης αρκετά προβληματική την εκλογή πρύτανη εκτός
του ιδρύματος, αλλά δεν θα το έκανα θέμα… Σε αυτή την περίπτωση, δεν
καταλαβαίνω με ποιες διαδικασίες ο πρύτανης θα επιλέγει και ορίζει τους
αναπληρωτές του (άρθρο 8 παρ.17ζ)

ΟΧΙ όμως στις υπερεξουσίες του πρύτανη, π.χ. ο πρύτανης «καταρτίζει»
(άρθρο 8 παρ.17^ε και άρθρα 5 και 6) τον Οργανισμό και τον Εσωτερικό
Κανονισμό του ιδρύματος με «γνώμη» απλώς της Συγκλήτου: τα θέματα αυτά θα
μπορούσαν να είναι αρμοδιότητα της Συγκλήτου, χωρίς κίνδυνο ατέρμονων
καθυστερήσεων (μια και θα γίνουν άπαξ και θα αναθεωρούνται προφανώς σε αραιά
διαστήματα)

ΝΑΙ στον περιορισμό του αριθμού των μελών της Συγκλήτου,
αλλά ΟΧΙ σε αποκλειστικά γνωμοδοτικές αρμοδιότητες της Συγκλήτου (οι
εμπειρότεροι ας σκεφτούν τι άλλο θα μπορούσε να ρυθμίζει)

ΟΧΙ στον διορισμό των κοσμητόρων από το Συμβούλιο, ιδίως
μάλιστα εάν καταργηθούν τελικά τα τμήματα και διατηρηθεί η προτεινόμενη στο
προσχέδιο συγκέντρωση σημαντικών εξουσιών στα χέρια του κοσμήτορα. Οι
κοσμήτορες πρέπει να εκλέγονται από τα μέλη ΔΕΠ (και των 3 βαθμίδων) της Σχολής.
Ας είναι και αναπληρωτές καθηγητές, αλλά όχι επίκουροι (πρόταση Γιαννουκάκου)

2. Σπουδές

ΟΧΙ στην κατάργηση των Τμημάτων ως βασικής ακαδημαϊκής
μονάδας (νομίζω ότι αυτό το πήραν ήδη πίσω…), παρόλο που δεν με βρίσκει
υποχρεωτικά αντίθετη η ιδέα της εισαγωγής των φοιτητών σε ένα κοινό πρώτο έτος
σπουδών. Αλλά ΝΑΙ στη διόρθωση της υπάρχουσας αναρχίας και της ύπαρξης τμημάτων
με «περίεργα» αντικείμενα, που θα μπορούσε να δρομολογηθεί με μια γενική
διάταξη που να λέει π.χ. ότι τμήματα νοούνται μόνο σε βασικά και σαφή
επιστημονικά πεδία/πειθαρχίες ή κάτι τέτοιο, και που από κει και πέρα να
προβλέπει ανάλογες συγχωνεύσεις.

ΑΣΑΦΕΙΑ στον τρόπο κατάρτισης και έγκρισης των προγραμμάτων
σπουδών : άρθρο 9 παρ. 8θ: «ειδική επιτροπή» από τον κοσμήτορα και 5 καθηγητές
της σχολής και τον δ/ντή του
προγράμματος σπουδών. Στο άρθρο 32 παρ. 2 διευκρινίζεται ότι πρόκειται για
επιτροπή από «καθηγητές του οικείου γνωστικού πεδίου» που συγκροτείται με
απόφαση της κοσμητείας. Κατά το άρθρο 9 πάλι, η επιτροπή αυτή «καταρτίζει το πρόγραμμα σπουδών» (???) με τη
σύμφωνη γνώμη της συνέλευσης του προγράμματος «εφόσον δεν πρόκειται για νέο
πρόγραμμα σπουδών» (λίγο ακατανόητο δεν μοιάζει???). Η γενική συνέλευση του
προγράμματος σπουδών φαίνεται να έχει αρμοδιότητα μόνο στην εφαρμογή του
προγράμματος !! (άρθρο 10 παρ. 5β).

ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ η ίδρυση χωριστής «μεταπτυχιακής σχολής».
Ακατανόητος ο τρόπος οργάνωσης των προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών (άρθρο 38
παρ. 3) Συμφωνώ με την κατάργησή της που προτείνει ο Μαχιάς.Σχετικά με τη διάρκεια των προγραμμάτων σπουδών: το
προσχέδιο ΣΑΦΩΣ επιτρέπει ως ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ την οργάνωση τριετών προγραμμάτων
σπουδών, δεν την επιβάλλει, και δεν βλέπω γιατί πρέπει να το αποκλείσουμε αυτό
(άρθρο 30 παρ. 2^α).

ΝΑΙ στη συνεργασία με ερευνητικά κέντρα για τα
μεταπτυχιακά (άρθρο 42)

ΝΑΙ στις 5μελείς επιτροπές αξιολόγησης διατριβών, με ρόλο
«εξεταστών» στα δύο άλλα μέλη εκτός της τριμελούς. ΟΧΙ στο να είναι υποχρεωτικά
(αλλά μόνο προαιρετικά) από το εξωτερικό ο ένας από τους 2 εξεταστές κάθε
διατριβής!!! (άρθρο 39 παρ. 7)

3. Διδάσκοντες
ΝΑΙ στις 3 βαθμίδες διδασκόντων

ΝΑΙ στους λέκτορες (που ονομάζονται «εντεταλμένοι
διδασκαλίας») με 3ετή έως το πολύ 5ετή θητεία (και αξιοπρεπή αμοιβή θα έπρεπε
να προστεθεί)

ΝΑΙ στους επισκέπτες καθηγητές (να δω ποιος θα τους
πληρώσει…)

ΛΕΥΚΟ για την αξιολόγηση των καθηγητών κάθε 5 χρόνια. Σε
κάθε περίπτωση αξιολόγησης πάντως τα κριτήρια εκκρεμεί να οριστούν σύμφωνα με
τη φυσιογνωμία και τις ανάγκες κάθε επιστημονικού χώρου (και δεν μπορεί να
είναι, π.χ. ο ισοπεδωτικός και αμφίβολης εγκυρότητας αριθμός «ετεροαναφορών»).

ΝΑΙ στη διάκριση πλήρους και αποκλειστικής, πλήρους, και
μερικής απασχόλησης (αρκεί να μην καταστρατηγηθεί και πάλι)

ΝΑΙ στη δυνατότητα διπλής θέσης σε ελληνικό και ξένο ΑΕΙ –με
τους περιορισμούς στον χρόνο απασχόλησης και αμοιβών που αναφέρονται- αλλά
γιατί το δικαίωμα αυτό περιορίζεται μόνο στους πρωτοβάθμιους? Δεν συμφωνώ με
την υποχρέωση να παραιτούνται από τη θέση στο εξωτερικό (πρόταση Γιαννουκάκου)

ΝΑΙ στα 7μελή εκλεκτορικά με μέλη από το ίδιο ή συναφές
αντικείμενο. Τα μέλη να είναι από τη βαθμίδα του υποψήφιου και πάνω. Μπορεί να
γίνουν και 9μελή αν νομίζουμε ότι χρειάζεται. Τα 15μελή που προτείνει ο Μαχιάς
μου φαίνονται πολύ μεγάλα. Τα περί τηλεδιάσκεψης που προτείνει νομίζω ότι
προβλέπονται.

ΟΧΙ στην υποχρεωτική συμμετοχή στα εκλεκτορικά καθηγητών από
ΑΕΙ του εξωτερικού (από τη διατύπωση του άρθρου 26 παρ. 2 δεν είναι σαφές αν
αυτό είναι υποχρεωτικό ή απλώς δυνητικό) και οπωσδήποτε ΟΧΙ στη συμμετοχή
ερευνητή ΜΟΝΟ από το εξωτερικό (γιατί όχι ΚΑΙ από ελληνικό ερευνητικό κέντρο?)

ΝΑΙ στη σύνταξη (κάθε 3 χρόνια) μητρώων από τα οποία
επιλέγονται τα μέλη των εκλεκτορικών, αλλά ΟΧΙ στο να ορίζονται τα εκλεκτορικά
από τον κοσμήτορα «ύστερα από διαβούλευση με μέλη της σχολής» (???) (άρθρο 26
παρ. 3β).

ΟΧΙ στην υποχρέωση να ζητά το εκλεκτορικό «γραπτή αξιολόγηση
για κάθε υποψήφιο από 4 διαπρεπείς καθηγητές του εξωτερικού» !!! (εκ των οποίων
2 υποδεικνύονται από τον υποψήφιο !!!) (άρθρο 26 παρ. 4).
(Δεν συμφωνώ με την πρόταση αρ. 8 –περί μισθοδοσίας- του
Γιαννουκάκου)

4. Οικονομικά κ.ά.

Σχετικά με τη χρηματοδότηση, το προσχέδιο ΣΑΦΩΣ ορίζει ότι η
κρατική επιχορήγηση καλύπτει τη μισθοδοσία και τα λειτουργικά έξοδα των ΑΕΙ.

ΝΑΙ στη σύνταξη 4ετούς προγραμματισμού και στις προγραμματικές συμφωνίες με το
υπουργείο –με την προϋπόθεση ότι θα τηρούνται από το υπουργείο!!!

ΝΑΙ στην πρόσθετη χρηματοδότηση με βάση τις επιδόσεις και τα
αποτελέσματα της αξιολόγησης αλλά (1) σοβαρές επιφυλάξεις για τα κριτήρια (ίσως
από την άποψη αυτή να είναι μια δικλείδα ασφαλείας η παρ. 4 του άρθρου 63, που
φαίνεται να μη θέλει ο Μαχιάς και που δίνει τη δυνατότητα στα ιδρύματα «να
επιλέγουν την ομάδα ή τις ομάδες των δεικτών με βάση την οποία επιθυμούν να
αξιολογηθούν»), και (2) το σύστημα δεν πρέπει να λειτουργεί τιμωρητικά, αλλά
υποβοηθητικά για τη βελτίωση των αδυναμιών.

Συμφωνώ με την πρόταση του Μαχιά ότι η αξιολόγηση των
ομοειδών προγραμμάτων σπουδών πρέπει να γίνεται από κοινή διεθνή επιτροπή και
ότι πρέπει να εξασφαλιστούν τα ιδρύματα έναντι των καθυστερήσεων για τις οποίες
είναι υπεύθυνο το υπουργείο.

Από ό,τι καταλαβαίνω, το ΝΠΙΔ που ιδρύεται αντικαθιστά την
Επιτροπή Ερευνών. Δεν έχω άποψη επ’ αυτού. Στη διοίκησή του διατηρεί το
σημερινό ρόλο του αρμόδιου αντιπρύτανη (με την ιδιότητα του προέδρου του δ.σ.
που θα είναι ένας αναπληρωτής του πρύτανη, άρθρο 58 παρ. 9) καθώς και το ρόλο
του σημερινού Γραμματέα της ΕΕ (με την ιδιότητα του διευθύνοντα συμβούλου που
δεν θα είναι καθηγητής ΑΕΙ). Πάντως είναι γεγονός ότι περί έρευνας δεν λέει
πολλά το προσχέδιο.

5. Διάφορα

ΝΑΙ στις συγχωνεύσεις/καταργήσεις σχολών και ΑΕΙ (αρθρο 7,
παρ. 6) και κυρίως ΝΑΙ στην προϋπόθεση των οικονομοτεχνικών μελετών

Για το ζήτημα του ασύλου, προτείνω να μη γίνει απολύτως
καμία συζήτηση. Ας κάνουν ό,τι νομίζουν, δεν έχω να υπερασπιστώ τίποτα στο
σημείο αυτό…

Η δωρεάν διανομή συγγραμμάτων δεν φαίνεται να καταργείται
(άρθρο 37 παρ.5). Προσωπικά δεν συμφωνώ. Να αντικατασταθεί ίσως με κάποιου
τύπου διευκόλυνση των φοιτητών για την αγορά βιβλίων.

Χριστίνα Αγριαντώνη