dhmarpaideia
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Πήγαινε κάτω  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

Christina Agriantoni


Μερικές σκέψεις για το ν.σχ

1. Πράγματι η κ. Διαμαντοπούλου δεν πήρε υπόψη της τις προτάσεις των πανεπιστημιακών. Ένας λόγος όμως είναι ότι οι «προτάσεις» εστιάζονταν κυρίως στο θέμα της εκλογής των πρυτάνεων, που φαίνεται ότι αποτελεί τη δική της «κόκκινη γραμμή». Πάντως, δεν είναι ώρα τώρα για βεντέτες! (τα περί χούντας και οι απειλές για όσους εφαρμόσουν το νόμο είναι απλώς θλιβερά και δεν πρέπει να έχουν θέση στον κόσμο της ΔΗΜΑΡ).

2. Πιστεύω ότι κακώς δόθηκε τόση σημασία στο ζήτημα αυτό και ότι τώρα ήρθε η ώρα να το εγκαταλείψουμε: κατά τη γνώμη μου δεν είναι τόσο ζωτικό θέμα η εκλογή πρύτανη από το σύνολο των μελών ΔΕΠ, αν και συμβολικά μπορεί να έχει κάποια σημασία. Και επιτέλους, τι ακριβώς υπερασπιζόμαστε; Το σύστημα που κατ’ επανάληψη (και πρόσφατα ακόμα μπροστά στα μάτια μας) έχει δώσει τα θλιβερά αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε; Ας δοκιμάσουμε και κάτι άλλο. Η τόση επιμονή στο θέμα αυτό παραπέμπει δυστυχώς σε ιδιοτέλειες. Δεν νομίζω ότι πραγματικά καίγεται το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας για το πώς εκλέγεται ο πρύτανης. Τέλος, δεν πρέπει να υποτιμηθεί η δυνατότητα παρέμβασης που δίνει το ν/σχ στη Σύγκλητο, η οποία μπορεί να απορρίπτει μέχρι 2 υποψηφιότητες (ο όποιος ανεπιθύμητος ΑΧΕΠΑΝΣ μπορεί να αποκλειστεί, εκτός και αν τον θέλει διακαώς το συγκεκριμένο ΑΕΙ, οπότε δικαίωμά του!)

3. Εάν πραγματικά θέλουμε διαπραγμάτευση, θα ήταν ίσως μια στρατηγική κίνηση αυτή τη στιγμή να «εγκαταλείψουμε τους πρυτάνεις», για να δώσουμε βάρος σε άλλα θέματα ενδεχομένως σοβαρότερα, ως αντάλλαγμα.

4. Ένα σοβαρό(τερο) θέμα είναι ότι πρέπει τα εσωτερικά μέλη του Συμβουλίου να είναι αντιπροσωπευτικά όλου του πανεπιστημίου, δηλαδή υποχρεωτικά ένας τουλάχιστον από κάθε Σχολή και όχι πάνω από 2 από την ίδια Σχολή. Έτσι θα αποτραπούν τα τρομολαγνικά σενάρια περί των «4 καθηγητών που θα ελέγχουν όλο το πανεπιστήμιο». Η Σύγκλητος μπορεί να παραμείνει ένα σχετικά ευρύτερο όργανο, όπου θα συμμετέχουν τουλάχιστον όλοι οι (αιρετοί) πρόεδροι τμημάτων, με ουσιαστικές αρμοδιότητες σε όλα τα ακαδημαϊκά θέματα (και οπωσδήποτε στην ετοιμασία του οργανισμού και του εσωτερικού κανονισμού).

5. Δεν αντιλαμβάνομαι επίσης την ιδέα ότι ο πρύτανης, αφού επιλεγεί, «ορίζει» τους αντιπρυτάνεις. Πως τους ορίζει; Εκ των υστέρων; Κι αν κάποιοι δεν θέλουν; Δεν θα έπρεπε να διεκδικήσουμε μεγαλύτερη διαφάνεια στο θέμα αυτό; Είναι προφανές ότι στην πράξη, θα υπάρχουν προκαταβολικές συνεννοήσεις και επαφές, ας είναι λοιπόν γνωστές σε όλους, δηλαδή ο κάθε υποψήφιος πρύτανης να έχει δηλώσει εξαρχής με ποιους αντιπρυτάνεις σκοπεύει να διοικήσει.

6. Ένα άλλο σοβαρό(τατο) θέμα είναι οι διορισμένοι κοσμήτορες. Αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου από τον «διορισμένο» (που δεν είναι διορισμένος) πρύτανη. Εάν παραμείνουν όλες αυτές οι αρμοδιότητες που εκχωρεί το ν/σχ στη σχολή και την κοσμητεία, είναι μάλλον δύσκολο να συμβαίνουν όλα αυτά με διορισμένο κοσμήτορα. Κάποιος πρέπει να εξηγήσει στην κυρία Δ. ότι αυτό απλώς δεν είναι εφαρμόσιμο, διότι ο κοσμήτορας χρειάζεται άμεσα τη συνεργασία (και άρα τη νομιμοποίηση) των μελών ΔΕΠ της Σχολής. Μόνος του θα φτιάχνει προγράμματα σπουδών και θα καταρτίζει εκλεκτορικά; Σε τελευταία ανάλυση, στην πράξη θα καταλήξει απλώς τυπικός και γραφειοκρατικός (και ενδεχομένως κατά περίπτωση αυθαίρετος) ο ρόλος του, δηλαδή τα τμήματα θα τα ετοιμάζουν όλα, και ο κοσμήτορας απλώς θα υπογράφει. Τι κερδίσαμε έτσι; Εάν θέλουμε πραγματική συνεργασία ανάμεσα στα τμήματα, ο επικεφαλής της σχολής πρέπει να είναι αιρετός.

7. Δεν είμαι αντίθετη στην ιδέα να υπάρχει συνεργασία και συντονισμός μεταξύ ομοειδών τμημάτων, ώστε να μην υπάρχουν, ας πούμε, 3 θέσεις μαθηματικών, 3 θέσεις φυσικών ή 3 θέσεις ιστορικών σε τρία παιδαγωγικά τμήματα του ίδιου πανεπιστημίου (όπως συμβαίνει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας). Υποθέτω καλόπιστα ότι κάτι τέτοιο επιδιώκουν οι διατάξεις του άρθρου 9 παρ. 9, που αναθέτουν στην κοσμητεία (πρόεδροι των τμημάτων και κοσμήτορας) αρμοδιότητες για τον προγραμματισμό θέσεων ΔΕΠ και την έγκριση των προγραμμάτων σπουδών. Αλλά δεν κατανοώ τη διαμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών από «ειδικές επιτροπές» καθηγητών της σχολής με τη «σύμφωνη γνώμη του οικείου τμήματος». Το ίδιο περίπου αλλά με άλλα λόγια επαναλαμβάνεται στο άρθρο 32 παρ. 2, όπου ορίζεται ότι «το περιεχόμενο» του προγράμματος σπουδών καταρτίζεται από «επιτροπή καθηγητών του οικείου γνωστικού πεδίου» (το τμήμα δεν υπάρχει εδώ) που ορίζει η κοσμητεία. Ασάφειες και αντιφάσεις. Η διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών πρέπει να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του τμήματος (φυσικά με τους διδάσκοντες όλων των βαθμίδων) κατά τη γνώμη μου. Δουλειά της κοσμητείας από εκεί και πέρα είναι να εξασφαλίζει συντονισμό, ενδεχόμενες συνεργασίες και να αποτρέπει περιττές επικαλύψεις

8. Δεν καταλαβαίνω τι θα είναι το πτυχίο της σχολής («ανά ομοειδή προγράμματα σπουδών», άρθρο 30, παρ. 2α). Στο θέμα αυτό είναι προφανές ότι απαιτείται τεράστια δουλειά σχετικά με τα επιστημονικά πεδία, τα επαγγελματικά δικαιώματα κ.ο.κ. Έχει γίνει τέτοια δουλειά; Εάν, για παράδειγμα, οι Σχολές μείνουν όπως είναι σήμερα, τι πτυχίο θα δίνει η Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου του ΠΘ που περιλαμβάνει 3 παιδαγωγικά τμήματα και το ΙΑΚΑ; Εάν εκκρεμεί αναδιάταξη των Σχολών, αυτή θα είναι ενιαία για όλη την επικράτεια; Διαφορετική σε κάθε πανεπιστήμιο; Και τελικά, ο καθένας θα κάνει ό,τι θέλει;

9. Δεν έχουμε ασχοληθεί επαρκώς, από όσο γνωρίζω τουλάχιστον, με το θέμα της «σχολής μεταπτυχιακών σπουδών» η οποία «αναθέτει» τη διεξαγωγή των προγραμμάτων στα τμήματα ( ; ).Το ν/σχ αφήνει ανοιχτό το εάν θα είναι μία η σχολή μεταπτυχιακών για όλο το ΑΕΙ (αλλά είναι δυνατό κάτι τέτοιο; ) ή περισσότερες (και πόσες; μία ανά σχολή προπτυχιακών; ) (άρθρο 11 παρ. 11). Υπάρχει εδώ προχειρότητα και ίσως διεθνής πρωτοτυπία (οι γνωρίζοντες ας μας πουν που αλλού συμβαίνουν αυτά. Προσωπικά γνωρίζω αυτοτελή ιδρύματα που είναι μόνο για μεταπτυχιακές σπουδές, όπως η Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, αλλά χωριστές σχολές μεταπτυχιακών μέσα σε πανεπιστήμια δεν γνωρίζω). Αντιλαμβάνομαι ότι στόχος και εδώ είναι να περιοριστεί η αυθαιρεσία των τμημάτων και να αποτραπεί η δημιουργία 3 και 4 και 5 μεταπτυχιακών προγραμμάτων ανά τμήμα, αλλά είναι αυτός ο σωστότερος τρόπος;

10. Διαφωνώ με την κατάργηση της διάκρισης «πλήρους και αποκλειστικής» και «πλήρους» απασχόλησης, και πάντως, οι καθηγητές που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα θα έπρεπε να αποτελούν χωριστή (και μισθολογικά) κατηγορία.

11. Επιμένω στο απαράδεκτο να εξαιρούνται οι ερευνητές «της ημεδαπής» από τη συμμετοχή στα εκλεκτορικά, ενώ μπορούν να συμμετέχουν ερευνητές «της αλλοδαπής»! (άρθρο 26 παρ. 2)

12. Για τον ορισμό των εκλεκτορικών, ενώ τα σχετικά μητρώα από τα οποία επιλέγονται τα μέλη τους συντάσσονται από την κοσμητεία (δηλαδή την ομάδα πρόεδροι τμημάτων-κοσμήτορας), την τελική σύνθεση την ορίζει ο κοσμήτορας «ύστερα από διαβούλευση με μέλη της σχολής»! Τι ύποπτες και ασαφείς εκφράσεις είναι αυτές; Δέχομαι τη δυνατότητα να υπάρχει έλεγχος στη σύνθεση των εκλεκτορικών, αλλά αυτός δεν διασφαλίζεται με αυτό τον τρόπο. Τα εκλεκτορικά πρέπει να συνθέτονται από αυτούς που γνωρίζουν το πεδίο τους, δηλαδή τη γενική συνέλευση του τμήματος, και να υποβάλλονται προς έλεγχο και τελικά να εγκρίνονται από την κοσμητεία (όχι τον κοσμήτορα). Τέλος, η παρ. 4 του άρθρου 26, που επιβάλλει να ζητείται η «γραπτή αξιολόγηση» κάθε υποψηφίου από 4 «διαπρεπείς» (!!!) καθηγητές της αλλοδαπής (αλήθεια, τους ίδιους ή διαφορετικούς για κάθε υποψήφιο;;; ) είναι απλώς γελοία, εξευτελιστική και ανεφάρμοστη (και σε τελευταία ανάλυση, απλώς κάνει τα εκλεκτορικά 11μελή με υποχρεωτική συμμετοχή 4 τουλάχιστον καθηγητών του εξωτερικού).

13. Προσωπικά βρίσκω ανόητη την «υποχρέωση» ανάρτησης στο διαδίκτυο των παραδόσεων όλων των μαθημάτων, αλλά δεν το κάνω θέμα. Ανήκω σε άλλο πολιτισμό.

14. Η υποχρεωτική συμμετοχή ενός καθηγητή από ΑΕΙ της αλλοδαπής σε κάθε κρίση διατριβής είναι προσβλητική και κατά πάσα πιθανότητα ανεφάρμοστη

15. Σχετικά με την αξιολόγηση/πιστοποίηση των προγραμμάτων σπουδών και των ιδρυμάτων, το κριτήριο «σχέση αποφοιτούντων με εισερχόμενους» φοιτητές δεν έχει νόημα εφόσον δεν βελτιωθεί ριζικά η κατάσταση το ελληνικό λύκειο. Εκτός κι αν θέλουμε να μοιράζουν τα πανεπιστήμια πτυχία χωρίς κανένα κριτήριο…

Τέλος, προτείνω να λέμε με παρρησία και τα όσα θετικά βρίσκουμε στο ν/σχ, π.χ. ΝΑΙ στη συνεχή αξιολόγηση, ΝΑΙ στα 7 μελή εκλεκτορικά με ανθρώπους από το ίδιο αντικείμενο, ΝΑΙ στην απαγόρευση του να εκλέγεσαι εκεί που έκανες τη διατριβή σου (τα 3 χρόνια όριο είναι λίγο), ΝΑΙ στη συνεργασία με ερευνητικά ιδρύματα,
ΝΑΙ στα ΝΠΙΔ που αντικαθιστούν τους ΕΛΚΕ κ.λπ.

Για τις 3ετείς σπουδές τι λέμε? Το ν/σχ τις προβλέπει προαιρετικά, αν καταλαβαίνω σωστά?

Χριστίνα Αγριαντώνη
Αρχεία
ΝΣΧ.ΑΕΙ.σχολια.doc
Δεν έχετε το δικαίωμα να κατεβάσετε τα attachments.
(41 Kb) Κατεβάστηκε 1 φορές

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Επιστροφή στην κορυφή  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Powered by: Forumotion | phpBB

   Άμεση συζήτηση  
Forumgreek.com | ©phpBB | Δωρεάν φόρουμ υποστήριξης | Αναφορά κατάχρησης | Πρόσφατες συζητήσεις