dhmarpaideia
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Πήγαινε κάτω  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

Athanassios Machias


Για τις αλλαγές στην Α.Ε.: Μέρος Β.

Έχω μείνει έκπληκτος βλέποντας τις μεταβολές στο Ν/Σ για την Ανώτατη Εκπαίδευση, και με έντονη την αίσθηση του αφελούς καλοπροαίρετου που διαψεύδεται.

Μου φαινόταν τόσο προφανές ότι θα δινόταν μία μάχη εκσυγχρονισμού του Παν/μιου με συστράτευση, αξιοποίηση ή/και ανοχή των εκσυγχρονιστικών δυνάμεων, που μου ήταν αδύνατο να φανταστώ κάτι διαφορετικό.

Μου ήταν τελείως προφανές ότι αυτό μπορούσε να επιτευχθεί με μικρές απλές μεταβολές.
1. Με την διεύρυνση της συμμετοχής για όλους τους μονίμους στις διοικητικές θέσεις
2. Με την διεύρυνση και κατοχύρωση της συμμετοχής όλων των μελών ΔΕΠ στα όργανα και τις αποφάσεις
3. Με μια ενίσχυση του ρόλου της Συγκλήτου, ώστε να υπάρχουν δύο όργανα που το ένα εποπτεύει το άλλο, αλλά κυρίως:
4. Με ενίσχυση της έρευνας τόσο εντός των ΑΕΙ όσο και με τον Ενιαίο Χώρο που δημιουργούσε το πρώτο προσχέδιο, (έστω και λίγο άτσαλα και εμβόλιμα).

Ο λόγος που το πίστευα αυτό ήταν πολύ απλός. Έχοντας ουσιαστικά, ως μόνους θετικούς συνομιλητές τις 3 ομοσπονδίες, τα παραπάνω σημεία ακόμα και ως «παραχωρήσεις» προς αυτές (για να μην μπω στην ουσία) μου φαινόντουσαν αυτονόητες.

Αντ’ αυτού το Υπουργείο σε μια απίστευτη κατά την γνώμη μου κίνηση πολιτικής βλακείας, αλλά και αλαζονείας, που δυστυχώς θα είναι και εκσυγχρονιστική οπισθοδρόμηση, όχι μόνο δεν αξιοποίησε την ευκαιρία, αλλά αντίθετα προχώρησε προκλητικά προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Όχι μόνο δεν προχώρησε προς την κατεύθυνση που υπεδείκνυαν οι ομοσπονδίες, αλλά κινήθηκε προκλητικά προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Όχι μόνο δεν προχώρησε στην αποσαφήνιση και εδραίωση του Ενιαίου χώρου Παιδείας και έρευνας, που εισήγαγε στο προσχέδιο, αλλά αναιρεί δυνατότητες που υπήρχαν στο αρχικό προσχέδιο, αντικαθιστώντας σε πολλά σημεία τον γενικό όρο επιστήμονες ή επιστήμονες αναγνωρισμένου διεθνούς κύρους με τον όρο καθηγητές ή ΔΕΠ. Επιπλέον
1. Το τμήμα που είναι και βασική ερευνητική μονάδα, επανέρχεται μόνο ως διδακτική.
2. Τα εκτός ΓΓΕΤ Ινστιτούτα των ΑΕΙ και τμημάτων, αντί να ενισχυθούν σε αυτόνομες ερευνητικές μονάδες και να ενταχθούν στην ΓΓΕΤ, ενισχύεται η «δουλεία» τους εντασσόμενα σε ένα άγνωστο (αλλά για μένα προφανές από το πνεύμα του νομοθέτη) καθεστώς στα ΝΠΙΔ των ΑΕΙ. Διαιωνίζοντας έτσι ένα πολλαπλό, πολλών ταχυτήτων θεσμικό πλαίσιο των εν ενεργεία ερευνητών που ανήκουν σε αυτά, αντί να το ομαλοποιεί, ομογενοποιεί και να το εξομαλύνει.
3. Συρρικνώνει (μηδενίζει) αντί να διευρύνει την δυνατότητα των Ερευνητών να συμμετέχουν στις κρίσεις και εξελίξεις των μελών ΔΕΠ, αλλά φαντάζομαι ότι το αντίστοιχο ΔΕΝ θα αλλάξει στα Ερευνητικά Κέντρα (και δεν θέλω να αλλάξει), ενισχύοντας σχέσεις εξάρτησης. (Η συμμετοχή τους στις εξελίξεις και εκλογές μεταβάλλεται ως δυνατότητα 1 στους 7, αντί 3-4 που ήταν στο προσχέδιο).
4. Οι ερευνητές Κέντρων εξωτερικού έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους αντίστοιχους του εσωτερικού…
5.… και το άκρον άωτον αφαιρεί από τους ερευνητές, την δυνατότητα να επιβλέπουν διδακτορικά. … Α με συγχωρείτε… ένας ερευνητής είναι δυνατόν να είναι συν-επιβλέπων σε ένα διδακτορικό, στο οποίο αυτός θα κάνει όλη τη δουλειά, που το πληρώνει, που δίνει αμοιβή στον φοιτητή και βέβαια θα έχει συνέταιρο (κάπως αλλιώς τον λένε στην οδό Αθηνάς) στις δημοσιεύσεις τους καθηγητές. Είναι πάντως προφανές νομίζω, ότι στο σημείο αυτό ο νόμος είναι πίσω ακόμα και από τις ρυθμίσεις «Γιαννάκου».
6. Με όλα τα προηγούμενα η ουσία του άρθρου 42, αντιστρέφεται και περιγράφει μια τάση υπονόμευσης του ιδιαίτερου ρόλου των Ε.Κ. και μια τάση κηδεμόνευσής τους.
7. Για να είμαι όμως δίκαιος ένα σημείο έχει αλλάξει προς την αντίθετη (σωστή) κατεύθυνση: Η δυνατότητα των καθηγητών να παίρνουν επιμίσθια από τα ΕΚ. Σωστή αλλαγή. Μόνο που και αυτή υπογραμμίζει και φανερώνει το γιατί ο νόμος άλλαξε προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση, και ποιοι παρενέβησαν για αυτή την αλλαγή: αυτοί που θα κληθούν να οδηγήσουν το Παν/μιο στον 21ο αιώνα, αυτοί που ισχυροποιούνται διοικητικά με το νέο σύστημα … χωρίς άλλα λόγια…

Ξεκινώ πάντα με το γεγονός ότι Παν/μιο είναι 3 πράγματα που το διαφοροποιούν από όλες τις άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης 1) Παράγει νέα γνώση 2) Μεταδίδει τη νέα γνώση που παράγει 3) Αυτό-αναπαράγει το προσωπικό που το στελεχώνει και για αυτούς τους λόγους δεν μπορεί παρά να αυτοδιοικείται. Αν δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά είναι κάτι άλλο και όχι Παν/μιο. Είναι βαθιά πεποίθηση μου όπως το ’82 η βασική τομή που έγινε ήταν η κατάργηση της έδρας και την κατοχύρωση του αυτοδιοίκητου στα Παν/μια. Αυτό που πιστεύω ότι χρειάζεται σήμερα είναι το αντίστοιχο, γύρω από τον άξονα της παραγωγής γνώσης, που τότε δεν μπορούσε να γίνει γιατί η έρευνα απουσίαζε. Μια ουσιαστική διαρθρωτική τομή που θα ενισχύσει την έρευνα στην Α.Ε. και θα τα στρέψει προς τα εκεί. Και πιστεύω ότι ο βασικός άξονας σε αυτό θα είναι η ενοποίηση του χώρου έρευνας – εκπαίδευσης, με την αναδιάταξη και συγκέντρωση όλων των ερευνητικών δράσεων σε ένα ενιαίο ευέλικτο και αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο.

Οφείλω να αναγνωρίσω ότι η διοικητική δομή που εισάγει εν τέλει ο νόμος είναι συγκεντρωτική, ιεραρχική και άρα φαίνεται αποτελεσματική. Άρα ανταποκρινόμενη στις επιθυμίες πολλών φίλων που έχουν αγανακτήσει από την κατάσταση στα Παν/μια.

Όμως η δομή αυτή μαζί με το σύνολο του νόμου, θεωρώ ότι στρέφει τα ΑΕΙ στην διδασκαλία και όχι στην παραγωγή νέας γνώσης και έρευνας. Έχω την πεποίθηση ότι τα οδηγεί σε μια κατεύθυνση Παν/διδακτηρίου όπου η λήψη αποφάσεων και ο έλεγχος θα συγκεντρώνεται σε κάποιους τακτικούς καθηγητές. Σε μια κατάσταση που προσομοιάζει με αυτή που υπήρχε με την προ του ’82. Ο στόχος της αποτελεσματικότητας που φαίνεται ότι επιτυγχάνεται ίσως αποδειχτεί δυσλειτουργικός από τις αντιδράσεις, ίσως και όχι. Πάντως σε κάθε περίπτωση αποκλίνει από το τί πιστεύω εγώ για το Παν/μιο.

Πάντως οφείλω επίσης να παραδεχτώ ότι ο νόμος αντανακλά αυτό το οποίο θέλει η κοινωνία: ΑΕΙ σε τύπο γυμνασίου, που η κύρια αποστολή τους είναι να δίνουν πτυχία, γρήγορη κοινωνική ανέλιξη και εί δυνατόν άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Το αν θα το επιτύχει θα το δείξει η ιστορία, εγώ πάντως πιστεύω ότι θα αποτύχει.

Τα άλλα συστατικά στοιχεία που οφείλει να έχει ένα Παν/μιο και σχετίζονται με την παραγωγή καινοτομίας και νέας γνώσης δεν ενδιαφέρουν την κοινωνία που μάλλον όχι μόνο δεν τα θέλει αλλά και τα φοβάται. Όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι η ίδια αυτή η κοινωνία που αρνήθηκε και αντιστάθηκε στις αλλαγές (π.χ. Γιαννίτση) και τον εκσυγχρονισμό της και ΕΠΕΛΕΞΕ με τις ενέργειες της (συνδικαλιστικές - μονιμοποιήσεις), τις παραλήψεις και την ανοχή της να οδηγηθούμε στην σημερινή κατάσταση. Αύριο πολύ εύκολα μπορεί να έχει αντίθετη γνώμη και να εγκαλεί όσους επέλεξαν αυτές τις αλλαγές….

Θανάσης Μαχιάς
Αρχεία
Allages2.doc
Δεν έχετε το δικαίωμα να κατεβάσετε τα attachments.
(38 Kb) Κατεβάστηκε 8 φορές
http://www.hcmr.gr

Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας Επιστροφή στην κορυφή  Μήνυμα [Σελίδα 1 από 1]

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Powered by: Forumotion | phpBB

   Άμεση συζήτηση  
Forumgreek.com | ©phpBB | Δωρεάν φόρουμ υποστήριξης | Αναφορά κατάχρησης | Πρόσφατες συζητήσεις